Dürüstlük ve Umutsuzluk
Psikososyal Gelişimde Bütünlük ve Umutsuzluk
Umutsuzluğa karşı bütünlük, Erik Erikson'un aşamalı psikososyal gelişim teorisinin sekizinci ve son aşamasıdır. Bu aşama 65 yaşında başlar ve ölümle biter. Günümüzde danışmanlar, hemşireler ve psikologlar, yaşlı bir kişiye bakarken Erikson'un aşamalarını uygulamaktadır. Erikson'un teorisi, insanların yaşamları boyunca büyüdükçe ve değiştikçe sekiz farklı gelişim aşamasından geçtiğini öne sürüyor. Pek çok gelişim teorisi tamamen çocukluk olaylarına odaklanma eğilimindeyken, Erikson yaşam boyunca gelişime bakan birkaç teorisyenden biridir. Ayrıca yaşlanma sürecini insan gelişiminin bir parçası olarak gören ilk kişilerden biridir.
Tüm psikososyal gelişim sürecinde insanlar, gelişimlerinde bir dönüm noktası oluşturabilecek bir krizle karşı karşıyadır. Krizin başarılı bir şekilde çözülmesi, genel psikolojik iyilik haline katkıda bulunan psikolojik bir erdemin gelişmesine yol açar. Bütünlük üzerine umutsuzluk aşamasında ana çatışma, bireyin anlamlı ve tatmin edici bir yaşam sürüp sürmediğini sorgulamaya odaklanır.
Psikososyal Açıdan Verimlilik ve Durgunluk, Dürüstlük ve Umutsuzluk
Bütünlük ve çaresizlik aşaması, yaşlanan yetişkin ölümlülük sorununu çözmeye başladığında başlar. Bu aşamanın başlangıcı genellikle emeklilik, eş kaybı, arkadaş ve tanıdık kaybı, ölümcül bir hastalıkla karşılaşma ve yaşamdaki kilit rollerde diğer değişiklikler gibi yaşam olayları tarafından tetiklenir. Dürüstlük ve çaresizlik evresinde insanlar yaşadıkları hayata dönerek ya iyi yaşanmış bir yaşamdan tatmin duygusu ya da yanlış bir yaşam için pişmanlık ve çaresizlik duygusuyla uzaklaşırlar.
Bu aşamada krizin başarılı bir şekilde çözülmesi Erikson'un ego bütünlüğü dediği şeyin gelişmesine yol açar. İnsanlar memnuniyet duygusuyla, bilgelik duygusuyla ve pişmanlık duymadan hayatlarına dönüp bakabilirler, hayatlarının sonuyla yüzleşebilirler. Erikson bu bilgeliği, ölüm karşısında bile yaşamın kendisiyle ilgili bilgili ve bağımsız bir ilgi olarak tanımladı. Başarılarından gurur duyanlar birlik hissederler. Bu; Sürece geri döndüğünde, sadece birkaç küçük pişmanlık ve genel bir tatmin duygusuyla başarılı bir şekilde üstesinden geldiği anlamına gelir. Bu bireyler ölümle yüzleştiklerinde bile bilgeliğe erişirler. Bu aşamada başarısız olanlar hayatlarının boşa gittiğini hissederler ve birçok pişmanlık yaşarlar. Ayrıca birey acı ve çaresizlik duygularıyla baş başa bırakılır. Erikson'un teorisine göre, bireyler her zaman bütünlük veya umutsuzluk yaşamazlar. Bunun yerine, çoğu sağlıklı birey, hayatlarını anlamaya başladıkça her biri arasında bir denge yaşar.
Umutsuzluğa karşı bütünlük, Erik Erikson'un aşamalı psikososyal gelişim teorisinin sekizinci ve son aşamasıdır. Bu aşama 65 yaşında başlar ve ölümle biter. Günümüzde danışmanlar, hemşireler ve psikologlar, yaşlı bir kişiye bakarken Erikson'un aşamalarını uygulamaktadır. Erikson'un teorisi, insanların yaşamları boyunca büyüdükçe ve değiştikçe sekiz farklı gelişim aşamasından geçtiğini öne sürüyor. Pek çok gelişim teorisi tamamen çocukluk olaylarına odaklanma eğilimindeyken, Erikson yaşam boyunca gelişime bakan birkaç teorisyenden biridir. Ayrıca yaşlanma sürecini insan gelişiminin bir parçası olarak gören ilk kişilerden biridir.
Tüm psikososyal gelişim sürecinde insanlar, gelişimlerinde bir dönüm noktası oluşturabilecek bir krizle karşı karşıyadır. Krizin başarılı bir şekilde çözülmesi, genel psikolojik iyilik haline katkıda bulunan psikolojik bir erdemin gelişmesine yol açar. Bütünlük üzerine umutsuzluk aşamasında ana çatışma, bireyin anlamlı ve tatmin edici bir yaşam sürüp sürmediğini sorgulamaya odaklanır.
Psikososyal Açıdan Verimlilik ve Durgunluk, Dürüstlük ve Umutsuzluk
Bütünlük ve çaresizlik aşaması, yaşlanan yetişkin ölümlülük sorununu çözmeye başladığında başlar. Bu aşamanın başlangıcı genellikle emeklilik, eş kaybı, arkadaş ve tanıdık kaybı, ölümcül bir hastalıkla karşılaşma ve yaşamdaki kilit rollerde diğer değişiklikler gibi yaşam olayları tarafından tetiklenir. Dürüstlük ve çaresizlik evresinde insanlar yaşadıkları hayata dönerek ya iyi yaşanmış bir yaşamdan tatmin duygusu ya da yanlış bir yaşam için pişmanlık ve çaresizlik duygusuyla uzaklaşırlar.
Bu aşamada krizin başarılı bir şekilde çözülmesi Erikson'un ego bütünlüğü dediği şeyin gelişmesine yol açar. İnsanlar memnuniyet duygusuyla, bilgelik duygusuyla ve pişmanlık duymadan hayatlarına dönüp bakabilirler, hayatlarının sonuyla yüzleşebilirler. Erikson bu bilgeliği, ölüm karşısında bile yaşamın kendisiyle ilgili bilgili ve bağımsız bir ilgi olarak tanımladı. Başarılarından gurur duyanlar birlik hissederler. Bu; Sürece geri döndüğünde, sadece birkaç küçük pişmanlık ve genel bir tatmin duygusuyla başarılı bir şekilde üstesinden geldiği anlamına gelir. Bu bireyler ölümle yüzleştiklerinde bile bilgeliğe erişirler. Bu aşamada başarısız olanlar hayatlarının boşa gittiğini hissederler ve birçok pişmanlık yaşarlar. Ayrıca birey acı ve çaresizlik duygularıyla baş başa bırakılır. Erikson'un teorisine göre, bireyler her zaman bütünlük veya umutsuzluk yaşamazlar. Bunun yerine, çoğu sağlıklı birey, hayatlarını anlamaya başladıkça her biri arasında bir denge yaşar.
Yorumlar
Yorum Gönder